الهام كاكلی بعد از شكستن ركورد ۴۷ ساله دوومیدانی:
تمام هم و غم ما همین بود
به گزارش اسب من دونده سرعتی ایران می گوید برای شکستن رکورد ۴۷ ساله دوومیدانی زنان ایران برنامه داشته اند و تلاش می کنند تا در مراحل دیگر لیگ باز هم این رکورد را ارتقاء بدهند.
به گزارش اسب من به نقل از ایسنا، مرحله اول رقابت های دوومیدانی قهرمانی باشگاه های کشور در بخش زنان طی روزهای ۱۴ و ۱۵ شهریور برگزار شد و با معرفی نفرات برتر ماده های مختلف به پایان رسید.
در جریان این مرحله از مسابقات تیم دانشگاه آزاد با ترکیب الهام کاکلی، فائزه آشورپور، فائزه نسایی و ساناز امیری پور، موفق شد با ثبت زمان ۴۶.۹۱ ثانیه رکورد ۴۷ ساله ماده دوی ۴ در ۱۰۰ متر امدادی ایران را بشکند.
این رکورد با حد نصاب ۴۷.۵۰ ثانیه در اختیار تیم ملی دو و میدانی ایرانی قرار داشت که با ترکیب زری حسینی، توران شادپور، سهیلا لمبانی و ناهید آچاک در سال ۱۳۵۳ به ثبت رسیده بود.
الهام کاکلی، دونده تیم دانشگاه آزاد در گفتگو با ایسنا به برگزاری مرحله اول مسابقات باشگاه ها اشاره و بیان نمود: مسابقات چند بار به علت انتشار کرونا لغو شد که تا حدودی برای ورزشکاران سخت بود چون بدن خویش را آماده می کردند و بعد کنسل می شد. در افت و خیز بودیم و حتی عده ای دلسرد شدند، اما در نهایت با فشار ورزشکاران و کاهش شیوع بیماری برگزار گردید.
وی در مورد شکستن رکورد 47 ساله 4 در 100 متر امدادی اظهار داشت: این تنها رکورد قدیمی باقی مانده بود که آنرا شکستیم. مسابقات سطح بالایی داشت و ورزشکاران آمادگی خویش را حفظ نموده بودند. هم اکنون هم اختلاف تیم دانشگاه آزاد با پلیمرخلیج فارس کم است. امیدوارم بتوانیم این اختلاف را جبران نماییم و قهرمان شویم.
کاکلی افزود: قرار بود سال قبل این رکورد را بزنیم اما متاسفانه من در حین مسابقه صدمه دیدم و فقط اول شدیم اما سال جاری تمام هم و غم خویش را برای این رکوردشکنی گذاشته بودیم. از قبل هم تمرین کرده بودیم و جا دارد از آقای ایمان روغنی که در آماده سازی تیم تلاش کرد، تشکر کنم. در جریان مسابقه هم با تلاشی که هم تیمی هایم داشتند، رکورد را جابه جا کردیم.
او که اعتقاد دارد این رکود تا مدت ها باقی خواهد ماند، بیان نمود: بعید می دانم زود شکسته شود. مگر این که در تیمی چهار ورزشکار سرعتی خوب جمع شوند و یکسری تکنیک ها را رعایت نمایند تا این رکورد را بزنند یا این که خودمان باردیگر بزنیم. در برنامه هایمان هست که در لیگ بعدی باز هم این رکورد را ارتقاء بدهیم.
این دونده در مورد رکوردشکنی زنان در سالهای اخیر اظهار داشت: با تلاشهای فدراسیون و اعزام هایی که به مسابقات برون مرزی انجام می شود، تمام ورزشکاران تلاش می کنند در اعزام ها جایی داشته باشند تا تجربه کسب کنند، کنار ورزشکاران بزرگ مسابقه بدهند و جایگاه خویش را بالا ببرند. ازاین رو تلاش ورزشکاران با وجود کرونا بیشتر شده است. همینطور تعداد مربیان هم افزوده شده است. برخی از ورزشکاران از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده و در سمت مربی حاضر شده اند و با ورزشکارن کار می کنند. اگر این روند ادامه پیدا کند در سالهای آینده شاهد رشد خوبی خواهیم بود.
وی در این مورد اضافه کرد: آقای صیامی هم از بدنه دوومیدانی است و تمام تلاش خویش را می کند تا به ورزشکاران انگیزه بدهد. مقرر است تعداد زیادی به مسابقات آسیای میانه اعزام شوند و این به ورزشکاران به خصوص نوجوانان و جوانان انگیزه می دهد تا تلاش کنند و پابه پای بزرگسالان پیش بروند و رکوردها را جابه جا کنند. آینده خوبی را برای دوومیدانی می بینم.
کاکلی در پاسخ به این سؤال که وضعیت جوانان و نوجوانان دوومیدانی چگونه است و می توانیم به آینده آنها امیدوار باشیم؟ اظهار داشت: همه چیز بستگی به خود ورزشکار دارد. برخی همیشه دنبال نتیجه هستند در صورتیکه همه افت و خیز دارند. من سال قبل صدمه دیدم و نتوانستم در مسابقات شرکت کنم، اما بعضی از ورزشکاران اگر یک مرتبه رکوردشان به رکورد قبلی نرسد یا مقام کسب نکنند، امکان دارد دلسرد شوند و دوومیدانی را کنار بگذارند. این به شخصیت ورزشکار بستگی دارد. اگر شخصیت قهرمانی داشته باشد، پیشرفت می کند.
وی در این مورد اضافه کرد: البته مربیان هم در این حوزه می توانند کمک کنند. همینطور یکی از علل مهم کمک کننده، وجود روانشناس ورزشی است. من خودم روانشناسی ورزشی خوانده ام و روانشناس کنارم بوده، می دانم که خیلی مهم می باشد. البته فدراسیون تلاش می کند که مشکلات را برطرف کند و در مسابقات قهرمانی جهان جوانان با تیم روانشناس اعزام کرد. اگر این روند ادامه پیدا کند، شاهد این خواهیم بود که نوجوانان و جوانان جا پای بزرگسالان می گذارند.
کاکلی در انتها اظهار داشت: از عوامل تیم دانشگاه آزاد و مربیان این تیم خانم سپیده توکلی و فهمیه کلهر تشکر می کنم که پابه پای ورزشکاران تلاش می کنند و به آنها انگیزه می دهند. من یکی از قدیمی های تیم دانشگاه آزاد هستم و یکی از دلایلی که همیشه در این تیم می مانم، همدلی بین مربیان و ورزشکاران است. امیدوارم که لیگ مرحله دوم و سوم هم برایمان خوب باشد و قهرمان شویم.
منبع: asbeman.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب