مهر در گزارشی بررسی كرد؛
یخ زدگی اسكی با چند انتخاب اشتباه، ماه عسل بدون اخراجی ها
اسب من: پرونده تیم ملی اسكی آلپاین ایران در مسابقات قهرمانی جهان درحالی با ناكامی كم سابقه بسته شد كه برخی ملی پوشان عنوان دار با تشخیص كادر فنی از اعزام به این رویداد كنار گذاشته شدند.
خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: پرونده حضور ایران در رقابتهای قهرمانی آلپاین جهان در سوئد با ناكامی و كلكسیونی از اوتی ها كه در تاریخ اسكی ایران كم سابقه بود به آخر رسید تا نگرانی ها برای آینده این رشته افزایش پیدا كند.
اختلافات از كجا آغاز شد؟
همه چیز از اختلافات میان سرمربی سابق تیم ملی علیداد ساوه شمشكی و بهرام ساوه شمشكی دبیر فدراسیون شروع شد تا سرانجام این سرمربی باشد كه از تیم ملی كنار گذاشته شود تا سریال حذف از تیم ملی همانجا كلید بخورد. سرمربی ای كه به عقیده اسكی بازان بهترین مربی ایرانی است و بار فنی اش از همه مربیان داخلی بالاتر بود و سابقه سالها تجربه در میادین بین المللی همچون المپیك را داشت از تیم ملی خط خورد تا نوبت به اخراجی دوم برسد.
اخراجی دوم چه كسی بود؟
او كسی نبود جز كاپیتان حسین ساوه شمشكی. ساوه شمشكی كه پس از جاماندن از المپیك زمستانی كره جنوبی كه مسبب اصلی آنرا كم كاری فدراسیون اسكی می دانست و در گفتگو با خبرگزاری مهر این مورد را به صراحت بیان كرده بود، به دنبال اختلافات مجدد باز هم با دبیر فدراسیون به سادگی و با بهانه عدم رعایت عرف تیم ملی از تیم ملی اسكی آلپاین كنار گذاشته شد. او كه با وجود مصدومیت رو به بهبود خود فرصت حضور در چند انتخابی را پیدا كرده و در همان ها هم نتیجه خوبی را كسب كرده بود، در تركیب تیم ملی قرار نگرفت تا دومین قربانی اسكی هم از میان برترین های این رشته انتخاب گردد.
قربانی بعدی از طریق رسید!
انتقادات از عملكرد سلیقه ای و چكشی فدراسیون اسكی ادامه داشت تا اینكه برگزاری مسابقاتی عجیب در دیزین شرایط را برای رونمایی از سومین قربانی فراهم نمود. چند روزی از سرماخوردگی محمد كیادربندسری می گذشت و وی كه در فصل اسكی در تمام مسابقات رتبه نخست را از آن خود كرده بود و بعد از وقفه دو دوره عدم حضور در قهرمانی جهان انگیزه زیادی برای این دوره از رقابتهای جهانی داشت تا موفقیت و عملكرد تاریخی خود در قهرمانی جهان اتریش را تكرار كند با یك شوك بزرگ مواجه گردید.
نامه بی اثر به سرمربی تیم ملی
كیادربندسری كه با نوشتن نامه ای از سرمربی تیم ملی (باقر كلهر) خواسته بود تا در چهار پنج روز پایانی تا اعزام به وی مرخصی بدهد تا سرماخوردگی اش بهبود یابد با خبری عجیب آشفته شد. رقابتهایی كه با نام مسابقات جوانان در سایت فدراسیون جهانی ثبت شده بود به ناگاه تغییر ماهیت داد و بزرگسالان هم فرصت شركت در آنرا پیدا كردند و در غیاب كیادربندسری هم تیمی های وی در این رقابت ظاهرا مشكوك حضور پیدا كردند و در شرایطی كه مشخص نبود چرا بعضی از ورزشكاران تا به این حد در این مسابقه ضعیف اسكی می كنند مرتضی جعفری با اختلاف زمانی غیر طبیعی با دیگران رتبه نخست را از آن خود كرد تا در انتها فصل وی بهترین اسكی باز ایران شده و كیادربندسری را هم پشت سر بگذارد.
تهدید ملی پوشی كه دنبال حقش بود
احتمال تبانی در این مسابقه كه البته از نظر دبیر فدراسیون و نماینده فدراسیون جهانی جرم محسوب نمی گردد سبب شد تا كیادربندسری كه در تمام فصل با اقتدار در رتبه نخست قرار گرفته بود و حالا یك شبه تمام تلاشش بر باد رفته بود از فدراسیون بخواهد با بررسی مبحث تبانی در این رقابت حق و عدالت را برقرار كند اما نه تنها پاسخی از فدراسیون نشنید بلكه تهدید شد در صورت پس نگرفتن اظهاراتش به رقابتهای قهرمانی جهان اعزام نخواهد شد. برترین اسكی باز ایران و تنها دارنده مدال بازیهای آسیایی زمستانی كه هیچ گوش شنوایی در فدراسیون نمی دید قبل از آنكه مثل هم تیمی اش به صورت رسمی از تیم ملی خط بخورد با نوشتن نامه ای از حضور در رقابتهای قهرمانی جهان انصراف داد تا تراژدی تیم ملی اسكی آلپاین با سه اخراجی سایه سیاهی از عدم شایسته سالاری بر تیم ملی بیاندازد.
سكوت عجیب رئیس فدراسیون اسكی
در این میان آنچه از همه ناراحت كننده تر به نظر می رسید سكوت دوباره سید عبدی افتخاری رئیس فدراسیون اسكی بود. عبدی افتخاری كه باآنكه از خانواده اسكی اما وابسته به هیچ طیف خاصی نبود باز هم در مقابل اقدامات شگفت آور برخی مهره های فدراسیون واكنشی نشان نداد تا تیم ملی با تركیبی متفاوت از برترین ها راهی سوئد شود. این اقدام عبدی افتخاری انتقادات خیلی از پیشكسوتان همچون علی ساوجی را به دنبال داشت كه در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر اعلام نمود تصمیمات فدراسیون را عبدی افتخاری نمی گیرد.
ناكامی پشت ناكامی
هرچقدر تیم ملی در رقابتهای قهرمانی جهان با ناكامی همراه بود شانتاژ و فریب افكار عمومی هم بیشتر از قبل وجود داشت. درست در همان لحظه ای كه اسكی بازان كشورمان زمین می خوردند خبر از كمك گرفتن سایر تیم ها از مسیر طراحی شده كادر فنی كشورمان به گوش می رسید. در اینكه سطح اسكی ما تفاوت زیادی با كشورهای اروپایی و حتی برخی آسیایی ها دارد شكی نیست. در اینكه خیلی از اسكی بازان قهرمانی جهان برای اختلاف كمتر زمان خود با نفر نخست می جنگند و ما برای سالم به خط آخر رسیدن هم شكی نیست اما قبول شكست و عذرخواهی به دنبال برآورده نشدن انتظارات بهترین نگاهی است كه كادر فنی تیم ملی می تواند داشته باشد.
كادر فنی باید جزو بهترین ها باشند
ملی پوشان اسكی كه در بدترین امكانات و بدون كمترین اردوی آمادگی از همه چیز خود برای تیم ملی زده اند حق این را دارند كه بهترین كادر فنی را داشته باشند. تیم ملی آن قدر مقدس است كه نباید كادر فنی بدون در نظر گرفتن شایستگی های لازم انتخاب گردد و باید برترین ها و باتجربه ترین هدایت آنرا بر عهده بگیرند.
ملی پوشانی كه با تمام توان جنگیدند
هیچ كس از ملی پوشان اسكی توقع خارق العاده ندارد، آنها تمام توان خویش را در رقابتهای قهرمانی جهان به نمایش گذاشتند. از فروغ عباسی گرفته كه استعداد خویش را نه فقط در اسكی بلكه در خیلی از رشته های ورزشی به اثبات رسانده است، از مرجان كلهر باسابقه كه اخلاق را در قهرمانی جهان به تصویر كشید و باوجود اطلاع داوران از خطای خود در راه به صورت كاملا شخصی از شركت در مانش دوم مسابقه خود انصراف داد، از عاطفه احمدی كه با تلاش بی نظیر خود برای بهتر بودن نشان داد به عمل كار برآید به سخندانی نیست و از صدف ساوه شمشكی كه وقتی همه در مارپیچ بزرگ زمین خوردند او به خط آخر رسید و حتی میترا كلهر كه تمام تلاشش را برای رسیدن به خط آخر انجام داد.
تركیبی كه بهترین های ایران بودند
نقطه قوت تیم ملی بانوان ایران در این بود كه كسی دست در تركیب تیم ملی نبرد و آنها برترین های ایران بودند. شاید اگر در بازنگری های مسیر تذكرات لازم به آنها داده می شد این همه خطا نمی كردند و اوت نمی شدند اما آنها هر چه كه بودند برترین های ایران بودند درست بر خلاف تیم ملی مردان. به نمایش ضعیف تیم ملی مردان چه در مارپیچ بزرگ و چه مارپیچ كوچك می توان خرده گرفت چون كه می شد دو نماینده برتر مردان ایران را در تركیب تیم ملی داشته باشیم و خودمان نخواستیم. چرا محمد كیادربندسری و حسین ساوه شمشكی بعد از سالها افتخار و سالها تلاش توسط عده ای كه حتی یكبار در هیچ میدان بزرگی مسابقه نداده اند حذف شوند؟ مگر تیم ملی جنگ قدرت است كه هر كسی زورش نرسید حذف شود و تسویه حساب های شخصی جای اتحاد و همدلی را بگیرد؟ تصور كنید اگر روی این مورد مدیریت درستی می شد و اجازه دخالت در تركیب تیم ملی را نمی دادیم امروز به جای نوشتن از كلكسیون اوتی ها از عملكرد قابل قبول تیم ملی می نوشتیم.
راه افتادن مجدد بحث تكراری
همین عدم مدیریت سبب شده تا دوباره بحث دیزین و شمشكی و دربندسری بعد از سالها در فدراسیون اسكی راه بیفتد. مگر نه اینكه چیزی جز اتحاد و همدلی میان بومیان توانمند اسكی كه همه زندگی خویش را وقف اسكی و برف كرده اند نمی تواند این رشته را موفق كند؟
با یك عذرخواهی از نو شروع كنید
همین حالا هم دیر نشده است، به جای شانتاژ و تبلیغات واهی در ایام شكست كافی است با یك عذرخواهی ساده و تغییر مسیری كه در پیش گرفته شده به بیراهه نرفت. مگر می شود در روز اوت نیمی از تیم ملی گفت خوشحالیم كه از همه آسیایی ها برتر بودیم. مثل این است كه در فوتبال جام ملتهای آسیا بعد از حذف از رقابتها بگوییم خوشحالیم كه مثلا از تیم های فلان منطقه آسیا برتر بوده ایم!
فدراسیون اسكی پیش از اینكه بخواهد با استعدادیابی در سطح بین المللی مانور بدهد و در دیدارهای بین المللی از این استعدادیابی بگوید و كارنامه اش را پر كند استعدادهای فعلی اش را حفظ كند. چه می توان گفت به استعداد نونهال از اینكه اگر روزی برترین اسكی باز ایران هم باشد و فلان مسئول فدراسیون از او خوشش نیاید جایی در تیم ملی نخواهد داشت؟!
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب