با دختر اسکی باز ایران که تاریخ سازی کرد به باشگاه قهرمانان دنیا خوش آمدید
اسب من: شاید خیلی از ما ضرب المثل «خواستن توانستن است» را شعاری بدانیم و با پوزخندی از کنارش رد بشویم اما برای دختری که به باشگاه قهرمانان اسکی جهان راه پیدا کرد، واقعیتی غیرقابل انکار است.
ورزش را از شنا شروع کرد و به تیم ملی رسید. مدال های مختلفی کسب نمود و تجربه حضور در مسابقات بین المللی را هم به دست آورد تا این که عاشق رشته ای شد که شاید از دید دیگران شنا کردن خلاف جهت رودخانه باشد اما خودش قبول ندارد و برای نقض این حرف گذری به تاریخ می زند.
سمانه بیرامی باهر مطرح ترین زن اسکی ایران در بخش صحرانوردی بعد از سال ها تلاش در سال ۱۴۰۱ تاریخ سازی کرد و به عنوان نخستین زن ایرانی به فینال رقابت های قهرمانی جهان راه پیدا کرد. تجربه ای که می گوید «فکر نمی کنم شادی آن سال ها از دلم بیرون برود». او با خبرنگار ایسنا به گفت و گو نشست و راوی داستان المپیکی شدنش، رسیدن به باشگاه بالاترین های جهان و تلخی ها و شیرینی های این مسیر شد که مشروح آنرا در ادامه می خوانید.
قبول دارید اسکی ورزشی لاکچری است؟
اخیرا این را قبول کرده ام چون هزینه ها بالا رفته و بلیت های پیست و لوازم گران تر از قبل شده است. قبلا هم این عقیده را داشتم اما شرایط برای تهیه لوازم و بلیت آسان تر بود اما حالا باتوجه به افزایش هزینه های زندگی به نظرم خیلی مشکل تر شده است.
چگونه پای شما به اسکی باز شد؟
قبل از این که وارد اسکی شوم در تیم ملی شنا بودم و در بازی های کشورهای اسلامی سه مدال کسب کردم. در حین اسکی هم سه سالی تابستان ها در تیم ملی دوچرخه سواری بودم و بارها در مسابقات اولتارا ماراتن ترکیه شرکت کردم. دو سال اول شدم و یک سال هم سوم. مسابقاتش ۴۶ کیلومتر بود.
۱۲ سال قبل کارم را شروع کردم و از همان زمان هم وارد تیم ملی شدم. با خانواده ام تفریحی اسکی آلپاین می رفتیم و بعد از آن که متوجه شدم رشته ای وجود دارد که کوه ها را سر بالا اسکی می کنند، جذب این رشته شدم. ۹ سالی است که در بیشتر مسابقات صحرانوردی ایران اول می شوم.
۱۲ سال پیش اسکی را شروع کردید و همان موقع به تیم ملی وارد شدید. چگونه به این سرعت ملی پوش شدید؟
وقتی اسکی را شروع کردم آمادگی جسمانی خوبی داشتم چون پیش از آن در تیم ملی شنا بودم. یک ورزشکار معمولی و غیرحرفه ای نبودم و حدود ۴۰ تا ۵۰ مدال کشوری شنا داشتم. از طرفی تعداد ورزشکاران در شنا خیلی زیاد بود و یادم است برای انتخابی تیم ملی پنج روز با هم مسابقه می دادیم تا در نهایت پنج نفر برتر به تیم ملی برسند. بدین سبب پیش از ورود به اسکی حرفه ای بودم و تجربه حضور در مسابقات بین المللی را هم داشتم. همین موجب شد سریع پیشرفت کنم و وارد تیم ملی شوم.
چه شد که در کنار شنا و دوچرخه نهایتاً در اسکی ماندگار شدید؟
واقعا علاقه زیادی به اسکی صحرانوردی دارم و هر بار که اسکی را پا می کنم به وجد می آیم.
از بومیان منظقه نبودید که از ابتدا با فضای اسکی و کوهستان عجبین شده باشید؟
نه، تنها تهرانی تیم ملی اسکی صحرانوردی بودم.
زمانی که اسکی را شروع کردید، فضای این رشته برای زنان چگونه بود؟
اصلا مساله خاصی نداشتیم چون فدراسیون همیشه از حضور زنان حمایت می کرد. از طرفی کسانی هم که در اسکی بودند، دوست داشتند تیم زنان تشکیل گردد و قوی تر شود اما یکی از سختی ها برایم مسیر رفت و آمدم بود. افراد بومی همانجا زندگی می کردند و پیست اسکی به خانه شان نزدیک بود. حتی برخی خانه شان داخل پیست بود اما من آن اوایل وسیله نقیله نداشتم و باید ۶ بامداد زمستان با تاکسی رفت و آمد می کردم. با آنکه الان وسیله نقلیه دارم هنوز هم این رفت و آمد برایم دشوار است. کار دشواری است که هر روز این مسیر را بروم. از انرژی ام برای تمرین کم می شود و وقتی هم به تهران می آیم به ترافیک شدید می خورم.
سال ۲۰۱۸ در المپیک زمستانی شرکت کردید و پرچم دار ایران بود، تجربه المپیک چگونه بود؟
المپیک بزرگترین میدان ورزشی دنیا و آرزوی هر ورزشکاری است. هرچند پنج سال از آن تجربه گذشته اما هنوز شادی راه یابی به این بازی ها را در دل دارم و همین سبب شده تلاش کنم تا در المپیک های بیشتری شرکت کنم. می خواهم وقتی سنم بالاتر رفت و به عقب برگشتم به خودم بگویم آفرین که تلاش کردی تا به هدفت برسی.
چند سال قبل هم گفتید قصد داشتید ورزش قهرمانی را کنار بگذارید اما تجربه المپیک ۲۰۱۸ شما را منصرف کرد.
دقیقا همین طور است وقتی المپیک را تجربه کردم، متوجه شدم چه افتخار بزرگی است و چه تعداد از قهرمانان بزرگ دنیا در رشته استقامتی سن های زیادی دارند، بدین سبب انگیزه ام بیشتر شد. در ماده ۳۰ کیلومتر المپیک ۲۰۱۸ ماریت بیورگن طلا گرفت که ۳۸ سالش بود. در رشته های استقامتی با افزایش سن اگر تمرینات ادامه پیدا کند عملکرد عضلات و سیستم هوازی بدن هم افزایش می یابد. آگاهی به این مسائل انگیزه ای شد تا در المپیک های بیشتری حضور داشته باشم. الان هم به فکر المپیک بعدی هستم و دوست دارم برای رسیدن به آن تلاش کنم.
در فصل تابستان در جاده ای تمرین می کنید که ماشین ها تردد می کنند، محل خاصی برای تمرین ندارید؟
تابستان ها چون برف نداریم مجبورم تمرینات رول اسکی را پیگیری کنم که شبیه ساز اسکی استقامت است اما واقعا جایش را نمی گیرد. اگر کسی می خواهد در اسکی نتیجه بگیرد باید مثل اروپایی ها ۱۲ ماه سال را روی برف تمرین کند اما از آنجا که در ایران شرایطش را نداریم به ناچار تمرینات را بصورت رول اسکی انجام می دهم و جاده های آسفالت را سربالایی می روم. روزانه بین ۴۰ تا ۷۰ کیلومتر تمرین می کنم. جاده مخصوصی برای این کار نداریم و مجبورم در جاده ای که ماشین ها و کامیون ها تردد دارند، تمرین کنم. تابستان ها چون برف نداریم به ناچار تمرینات را بصورت رول اسکی انجام می دهم و جاده های آسفالت را سربالایی می روم. روزانه بین ۴۰ تا ۷۰ کیلومتر تمرین می کنم. جاده مخصوصی برای این کار نداریم و مجبورم در جاده ای که ماشین ها و کامیون ها تردد دارند، تمرین کنم.
تا به حال حادثه ای برای شما پیش نیامده است؟
خدا را شکر حادثه جدی نبوده است. پیش آمده گاهی ماشینی خیلی به من نزدیک شده باشد که زمین بخورم اما ماشین به من برخورد نکرده یعنی به خاطر نزدیکی ماشین تعادلم را از دست داده و زمین خورده ام.
برخی معتقدند اسکی صحرانوردی مثل شنا کردن خلاف رودخانه است، قبول دارید؟
قبول ندارم چون اگر تاریخچه اسکی را مطالعه کنید ۷۰۰ سال قبل در کشورهای اسکاندیناوی مردم برای تردد بین روستاها یا شکار با اسکی صحرانوری تردد می کردند یعنی ابتدا اسکی صحرانوردی اختراع شد. بدین سبب بقیه اسکی ها که سرپایینی هستند خلاف مسیر رودخانه را شنا می کنند.
علاقمندان اسکی صحرانوردی بیش از همه نام سمانه بیرامی را می شنوند و شاید روی نفرات دیگر شناخت چندانی نداشته باشند. وضعیت این رشته را در بخش زنان چگونه می بینید؟
ورزشکاران خیلی خوب زیادی داریم که از نظر تکنیکی و تاکتیکی وضعیت خوبی دارند و جوان هستند که نکته مثبتی است. برایشان آرزوی موفقیت دارم. امیدوار هستم بتوانم تجربیاتم را به آنها انتقال بدهم، در جایگاه های بین المللی بدرخشند و تاریخ سازی کنند.
سال ۱۴۰۱ عناوینی تاریخی همچون صعود به فینال قهرمانی جهان را کسب کردید. این تجربه برای شما چگونه بود؟
تا به حال در پنج مسابقه قهرمانی جهان شرکت کرده ام. در آخر دور مقدماتی این مسابقات ۱۰ نفر برتر به فینال صعود می کنند. سال قبل در دور مقدماتی هشتم شدم و به عنوان نخستین زن ایرانی به فینال رسیدم. برای خودم و کارنامه ورزشی ام افتخار بزرگی بود و موجب شد تا حدودی به آرامش خاطر برسم که زحماتم در این سال ها نتیجه داد و ایران ما به فینال مسابقات زنان راه پیدا کرد. در فینال قوی ترین های جهان شرکت می کنند؛ کسانی که ۱۲ ماه سال روی برف تمرین دارند و از نظر علم تکنیکی و تاکتیکی و امکانات بسیاری از ما جلو هستند. حضور بین این اسکی بازان کار دشواری است.
وقتی به فینال صعود کردم یکی از ورزشکاران تیم ملی آلمان که به سبب امتیاز بالا در دور مقدماتی حضور نداشت و مستقیم جزو فینالیست ها بود، روی شانه ام زد و گفت به باشگاه قهرمانان دنیا خوش آمدی. همه نگاه می کردند چه کسانی به جمع بالاترین های دنیا راه پیدا می کنند بنا بر این بسیاری از تیم های اروپایی به من تبریک و خوشامد گفتند.
وقتی به فینال صعود کردم یکی از ورزشکاران تیم ملی آلمان روی شانه ام زد و گفت به باشگاه قهرمانان دنیا خوش آمدی. همه نگاه می کردند چه کسانی به جمع بالاترین های دنیا راه پیدا می کنند بنا بر این بسیاری از تیم های اروپایی به من تبریک و خوشامد گفتند.
برنامه تمرینی در روزهای تعطیلات چگونه است؟
بعد از برگشت از مسابقات جهانی ۱۰ روز استراحت کردم چون تمرینات سنگینی داشتم و می خواستم بخاطر فشارهای ذهنی و جسمی استراحت کنم اما تمریناتم را در تعطیلات نوروز هم ادامه دادم. هدف بزرگی دارم و نمی توانم در تمریناتم وقفه بیندازم.
سال بتازگی نو شده، شما کدام یک از سین های سفره هفت سین را دوست دارید؟
سمنو چون دوست دارم پس از تحویل سال بخورم.
هنوز هم عیدی می گیرید؟
خیلی دوست دارم بگیرم. اگر بدهند با کمال میل قبول می کنم.
بهترین و بدترین خاطراتت از ۱۴۰۱ چیست؟
بهترین خاطره ام صعود به مرحله فینال قهرمانی جهان است. فکر نمی کنم شادی آن اتفاق سال ها از دلم بیرون برود.
بدترین خاطره ام هم به تابستان برمی گردد که در تمرینات رول اسکی زمین خوردم، سرشانه ام از جا دررفت و لطمه شدیدی دیدم. ۶ ماه درگیرش بودم و مداوم فیزیوتراپی می رفتم حتی اوایل فصل زمستان و زمان شروع مسابقات بود که درد زیادی داشتم اما مجبور شدم درد را از نظر ذهنی کنار بگذارم. خیلی وقت ها درد داشتم و نمی توانستم بیان کنم چون فایده نداشت و باید نتیجه مد نظرم را کسب می کردم.
برای ۱۴۰۲ چه آرزویی دارید؟
بزرگترین آرزویم ابتدا برای مردم ایران است که شاد باشند، از نظر مالی سختی نکشند و کسی بیماری نداشته باشد. برای خودم هم آرزو دارم بتوانم مجدد در مسابقات عملکرد خوبی داشته باشم و بهترین خودم باشم.
حرف پایانی
از فدراسیون اسکی تشکر می کنم که حامی تیم ما بوده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب